Ρατσισμός και εξωτερική εμφάνιση.

«Όταν οι άνθρωποι με ξέρουν αποκλειστικά από μακριά, μόνο τότε συμπεραίνουν το χειρότερο»





Γνωρίστε τον Σιλβάν Χελέν, ένας άνθρωπος με μια άκρως εκκεντρική εμφάνιση, αρκετά διαφορετική από την εικόνα που έχουν πολλοί άνθρωποι στο μυαλό τους για το επάγγελμα του δασκάλου.
Και όμως, ο 35χρονος λάτρης της δερματοστιξίας σήμερα εργάζεται ως δάσκαλος σε παιδιά άνω των 6 ετών και δηλώνει άκρως… ερωτευμένος με τη δουλειά του.
Όλα ξεκίνησαν όταν ένα παράπονο υποβλήθηκε στον εργοδότη του Σιλβαν που αφορούσε την εμφάνιση του. Προερχόταν από έναν γονέα παιδιού που δεν ήταν στη δική του τάξη, o οποίος ισχυρίστηκε ότι ο τρίχρονος γιος του «είχε εφιάλτες αφού είδε τον δάσκαλο». Τελικά, μετά από μεσολάβηση των τοπικών εκπαιδευτικών Αρχών, αποφασίστηκε ο 35χρονος να συνεχίσει να διδάσκει σε τάξεις του δημοτικού και να «κοπούν» οι ώρες διδασκαλίας του στα νήπια, μια απόφαση που ο ίδιος βρίσκει «θλιβερή».

Ο Χελέν υποστηρίζει ότι οι δικοί του μαθητές είναι απολύτως «ok» με το παρουσιαστικό και τα τατουάζ του «επειδή τον γνωρίζουν». Κατά τον ίδιο, το πρώτο σοκ που μπορεί να βιώνουν αντικρίζοντας τον για πρώτη φορά ξεπερνιέται γρήγορα από τα παιδιά, αφού σύντομα βλέπουν πέρα από την εμφάνισή του.
Ο ίδιος πάντως δεν έχει καμία πρόθεση να εγκαταλείψει την καριέρα της επιλογής του: «Είμαι δάσκαλος δημοτικού και αγαπώ τη δουλειά μου» 
Ο ίδιος φιλοδοξεί μέσω της δουλειάς του να δείξει στα παιδιά ότι πρέπει να δέχονται όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το αν η εμφάνισή τους διαφέρει από το συνηθισμένο.

Προβληματισμός – Η έννοια της ομορφιάς

Συνεχώς στις μέρες μας, γίνεται λόγος για τη σημασία της εμφάνισης και της ομορφιάς. Ο ρόλος της εξωτερικής μορφής διαφαίνεται σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας. Μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που μας μαθαίνει υποσυνείδητα να σκεφτόμαστε σε ‘καλούπια’ σχετικά με το τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Όμορφοι, καλοσχηματισμένοι, αδύνατοι άνθρωποι προβάλλονται συνεχώς ως ευτυχείς και επιτυχημένοι. Τι συμβαίνει λοιπόν με όλους τους υπόλοιπους; Όλους όσους απέχουν από τα πρότυπα που προβάλλονται και κατ΄επέκταση είναι και επιθυμητά;



Συχνά ακούμε ότι τα φαινόμενα απατούν και ότι πρέπει να αποδεχόμαστε το διαφορετικό χωρίς να το καταδικάζουμε αμέσως. Κατά πόσο όμως συμβαίνει αυτό; Κάθε πόσο καταπατούμε αυτές τις σκέψεις μας αν δούμε κάτι/κάποιον που παρεκκλίνει από το ‘φυσιολογικό’; …’Το φυσιολογικό’ 

Τα στερεότυπα είναι τόσο βαθιά ριζωμένα μέσα μας που είναι πολύ δύσκολο να τα αποβάλλουμε ολοκληρωτικά. Ειδικά όταν ζούμε σε μια κοινωνία που συνεχώς τα αναπαράγει είτε υποσυνείδητα μέσω των ΜΜΕ ή και στην πράξη όπως η ιστορία του Σιλβάν.

Όλοι μας ακούσαμε πρόσφατα την πρόταση «Η ομορφιά νικάει πάντα» στο τέλος ενός γνωστού ριάλιτι μόδας της τηλεόρασης. Σε μια εκπομπή που παρακολουθείται από εκατομμύρια ανθρώπους ανάμεσα τους και παιδιά. Καταλαβαίνετε λοιπόν πώς διαιωνίζονται τα στερεότυπα και πώς μηνύματα περί αποδοχής του διαφορετικού υποκριτικά χρησιμοποιούνται από τα ΜΜΕ και την κοινωνία γενικότερα.